Ze zijn al een paar jaar uit elkaar

Maar toch voelt het nog niet helemaal vrij. Hij zit niet goed in zijn vel en weet niet zo goed wat nu te doen. Hij heeft haar zo lang ondersteund toen ze samen waren.

Met werk, studie, met hun gezin. Het ging niet meer samen. Ze besloten uit elkaar te gaan.

En nu, nu zit zij in een flinke dip en hij voelt zich verantwoordelijk. Voor haar en ook voor hun kind. Maar hij is ergens ook boos. Waarom lukt het haar niet om de boel op orde te krijgen? Hij heeft zo zijn stinkende best gedaan? Nog geen dank je wel kon er af.

Familieopstelling

We lopen door het bos terwijl hij vertelt.Het is berekoud en de mist van die ochtend is nog voelbaar.

Op een kruising van paadjes stoppen we en ik vraag hem of hij iets ziet dat zijn ex-partner zou kunnen representeren. Hij wijst zonder aarzelen op een opgedroogde modderpoel, omgewoelde grond, grillig, donker. Met dat hij dat aanwijst en ik hem vraag wat dat beeld met hem doet, komt er verdriet los. Oude pijn. Deze plek zo direct aan te kunnen wijzen is niet fijn. Zijn buik doet zeer, tranen stromen. Een dikke keel en zachtere stem.

Ik ga midden op die plek staan en representeer haar. ‘Kun je mij zien?’, vraag ik. ‘Moeilijk’. Blijven ademen, neem de tijd. We hebben geen haast. ‘Kun je mij zien? Met al mijn butsen, blutsen, ellende maar ook mijn goeie mooie kanten?’

‘Kun je me echt helemaal zien?’ Ik vraag het nog eens, zachtjes. Langzaam kan hij meer kijken, zien. Ik vraag hem contact te blijven houden met zijn lijf, zijn ademhaling.

Beweging

We maken voorzichtig oogcontact en dan, alsof het afgesproken werk is, breekt letterlijk de zon door tussen de bomen. Er komt licht bij de donkerte. Hij gaat iets rechter staan. Kan steeds vrijer kijken. Ziet haar. Ademt beter door en ontspant. Een glimlach. Nog meer zonlicht.

Ik stap uit mijn rol en vraag hoe het met hem is. Staat hij daar goed? Is het rustig op die plek? Of is er een beweging die hij zou willen maken? Hij voelt meer ruimte en vrijheid nu. Hij komt langzaam in beweging en zoekt een nieuwe plek, daar waar de zon volop schijnt. Zowel de opgedroogde modderpoel als hijzelf worden in de zon gezet en verwarmd. Er is letterlijk iets in het licht gezet dat nog niet te zien was. En dat geeft ruimte en lucht. Nu kan het weer stromen ☀️

Wat wil jij in het licht zetten of in beweging krijgen?

Is er iets in jouw leven dat gezien mag worden?

Mail me, dan maken we een afspraak