Ze is een jaar of 8

Ze neem het op voor haar oudere broertje. Hij wordt gepest en zij slaat de pesters van hem af. Waarom hij zelf niets doet snapt ze nu nog steeds niet maar zij beschermt hem zoals een tijger haar jongen beschermt. En nog steeds zorgt ze onbewust voor hem. 

In haar pubertijd is ze ook voor haar moeder gaan ‘zorgen’. Houdt ze zich stil of wil niet lastig zijn zodat mama zich niet druk hoeft te maken om haar. Die heeft al genoeg zorgen aan haar hoofd. 

En nu, ze is nu begin 50, zorgt ze nog steeds, voor alles en voor iedereen. Met heel veel liefde en aandacht. Ze kan dat goed. Iedereen weet haar te vinden en kan op haar rekenen. 

Alleen zijzelf, hoe moet zij voor zichzelf zorgen? Hoe kan ze zich nou beter gaan voelen? Ze heeft alles wat ze nodig heeft; een fijn warm gezin, een prachtig huis, huisdieren, een goed inkomen. 

Ze voelt ontzettend veel als het om anderen gaat. Kan hun verdriet of angst voelen, hun blijdschap, hun liefde. 

Maar zelf iets voelen? Dat lukt nu niet. Alsof er een dekbed ligt over haarzelf en haar emoties en ze er gewoon niet onderuit kan komen. Ze is streng voor zichzelf. Het heeft haar ver gebracht, dat alsmaar doorgaan en aanpakken. Maar ze loopt nu vast. Ze kan niet meer bij haar zachtheid.

We doen een online familieopstelling

We gaan terug naar die momenten waarop zij voor anderen is gaan zorgen. Ik vraag haar iets, zij tekent het. Eerst tekent ze zichzelf, dan tekent ze haar moeder en haar vader. 

Langzaam keert ze meer naar binnen alsof ze mediteert. Herinneringen komen terug, ze tekent ze erbij. Haar broertje, de gebeurtenissen, de boosheid. 

Terwijl ze tekent voelt ze ineens van alles. Een dikke keel, tranen, een beklemmend gevoel op borsthoogte. Ik vraag haar om haar hand op die plek te leggen en haar aandacht daar naartoe te brengen. ‘Blijven ademen’.

Ze wordt rustiger, krijgt wat ruimte. En krijgt inzicht. ‘Dit zorgen, dat klopt niet. Dat wil ik niet meer op deze manier. Ik ga kijken hoe ik meer voor míj́ kan zorgen.’

Ze tekent zichzelf erbij als klein meisje en ze tekent een symbool voor liefde erbij. 

Dit voelt goed. Dit geeft rust. Ze voelt de loyaliteit naar haar ouders omdat ze met haar verstand weet dat die hun best hebben gedaan om haar en haar broertjes zo goed mogelijk op te voeden en alle kansen te geven. 

Ze ziet en vóelt nu echter ook dat ze iets heeft gemist. Emotionele aanwezigheid, die niet zichtbare vorm van zorg. Toen onbewust niet gekregen en nu heel erg gemist. 

Verdriet

Opnieuw komt er verdriet naar boven. Ze voelt nu het vroege verlies van haar onbevangenheid en dat doet zeer. Ze is niet kwaad, ze begrijpt het. Maar verstand en gevoel zijn echt twee verschillende dingen. 

Ook daar nemen we de tijd voor. Om dat gemis van die onbevangenheid te voelen, er helemaal te laten zijn. 

Nu kan ze zichzelf bewust aandacht en zorg gaan geven. Verzachting brengen waar ze tot op vandaag hard was voor zichzelf. Ze kan meer kiezen voor wat zíj nodig heeft en wil. 

Ze neemt zich voor om meer uit te spreken wat ze denkt en voelt. Die hand om haar keel mag losser, ze mag verzachten. 

Ze zal vast nog terugdenken aan die onbevangenheid die ze al zo jong verloren heeft. Dat gaat een plek krijgen ook al kost dat tijd. Ze weet dat dit niet terug te draaien is en weet ook dat het niet helpt om daarin te blijven hangen. 

Zelf ontdekken

Het is mooi om te zien hoe ze zelf tot het inzicht komt dat het anders kan en dat ze voelt dat ze dat ook echt wíl. 

Het is spannend want nieuw voor haar. En tegelijk is het ook rustgevend en voelt ze ontspanning. Ze hóeft niet meer. Ze mág. En dat is een groot verschil met hoe het voor de opstelling was. 

Ze is verbaasd dat haar herinneringen zo naar boven komen drijven terwijl wij online in gesprek zijn. Verbaasd en blij, opgelucht. 

Ze gaat de tijd nemen, wandelen en rust pakken. Het komt wel goed met haar!

En jij?

Ben jij ook zo zorgzaam voor anderen? Voel je dat je tegen de grens aanzit van jouw kunnen en wil je daar eens naar kijken? 

Welk verborgen verhaal schuilt er in jou en kun jij in het licht zetten?

Spreekt deze manier van opstellen jou aan en wil jij dit ook ervaren?

Ik ontmoet je graag 🍀

Info@stepbystep.icu


Warme groet, 

Ada